Patron szkoły

Kiedy pewnego majowego wieczoru w kościele parafialnym w Okrzei miejscowy proboszcz chrzcił zaledwie dwudniowe niemowlę, nikt z obecnych nie przypuszczał nawet, że stanie się ono jednym z największych polskich pisarzy, pierwszym w dziejach naszej literatury laureatem Nagrody Nobla.

Rodzice nadali mu imiona: Henryk, Adam, Aleksander Pius. Świat zapamiętał go po prostu jako Henryka Sienkiewicza.

Dwanaście pierwszych lat swojego życia spędził na rodzinnym Podlasiu - w Grabowcach i w Wężyczynie, gdzie gospodarowali jego rodzice oraz w dworku babci w Woli Okrzejskiej. Państwo Sienkiewiczowie nie mogli zapewnić swym sześciorgu dzieciom beztroskiego życia, bowiem dzierżawione majątki przynosiły bardzo skromne dochody.

Mały Henryk nie marzył o zawodzie pisarza. Słuchając rodzinnych opowieści o walecznych przodkach, pragnął zostać rycerzem. Śnił też o dalekich podróżach i niezwykłych przygodach. Nauki początkowo pobierał w domu. Jego pierwszy nauczyciel, Albert Marczewski zapamiętał go jako chłopca o niezwykłej wyobraźni.

Gdy skończył zaledwie dwanaście lat, posłano go do stołecznego gimnazjum. Zamieszkał na stancji na Starówce. Idąc na lekcje, wybierał drogę dłuższą, prowadzącą przez ulicę Piwną. Tam bowiem znajdowały się sklepy z ptakami, które przypominały mu rodzinną wieś i atmosferę rodzinnego domu. Już wtedy jako uczeń zarabiał na swoje utrzymanie, udzielając korepetycji.

W szkole młody Sienkiewicz nie należał do prymusów. Po zdaniu matury w 1866 roku został studentem - najpierw na wydziale prawnym, a potem, w myśl życzeń matki - na wydziale lekarskim. Rok później przeniósł się jednak na wydział filologiczny.

W jego życiu prywatnym ważną rolę odegrały kobiety, cztery Marie. Z Marią Szetkiewiczówną miał dwoje dzieci: Jadwigę i Józefa. Niestety, zmarła ona na gruźlicę. Wychowaniem dzieci zajęli się dziadkowie Szetkiewiczowie. By zapomnieć o nieszczęściu, pisarz i reporter w jednej osobie podróżował po Europie i Ameryce. Z odległych kontynentów nadsyłał felietony do prasy warszawskiej, także nowele, powieści obyczajowe, historyczne i przygodowe.

10 grudnia 1905 roku pisarza docenił świat. Henryk Sienkiewicz otrzymał najwyższe wyróżnienie w dziedzinie literatury, wspomnianą już Nagrodę Nobla za „Wysoko artystyczne zasługi jako pisarzowi epickiemu”.